Beste Buur, Beste Muziekliefhebber,

Deze keer komt de maart editie van Opera Thuis online.
Wat jullie gaan zien is een tophit uit de operageschiedenis in een prachtige vormgeving.
Je mag 1 persoon op bezoek dus ga er lekker samen naar kijken en vanuit je luie stoel ben je ineens helemaal in Italië.

https://youtu.be/JEcibYtcdZQ
en  dan
https://youtu.be/kyd2VclQ7jc

En als je dan helemaal in het verhaal zit, deze nog even van Opera Spanga https://youtu.be/k903hIkmFrc.

Heel veel plezier ermee en laat ons weten wat je ervan vindt.

Volgende keer gaan we naar Amerika, nog een keer online,of in de torenkamer: zondagmiddag 18 april , details volgen t.z.t.

Liefs van Hendrikje en Mary


Bijlage

Ruggeri Leoncavallo

22-05-1892

Leoncavallo, componist en schrijver van Pagliacci werd geboren in 1857 in Napels. Als componist worstelde hij met het vinden van een eigen stijl. Hij schreef veel, maar succes bleef uit.

Totdat hij een duwtje in de rug kreeg van zijn uitgever Sonzogno. Tegen het eind van de negentiende eeuw werd de korte opera populair. Waarschijnlijk als reactie op de zeer langdurige grand opera, zoals in Parijs opgevoerd werden, en zeker een uur of vijf in beslag namen. En in Duitsland natuurlijk Wagner met stukken die ook zo’n vier a vijf uur duurden. Het publiek werd dat een beetje zat en varend op die tijdsgeest schreef Sonzogno en wedstrijd uit voor componisten met als opdracht: schrijf een korte opera. En die korte opera zou dan ook nog realistisch moeten zijn,

bevolkt met echte mensen met herkenbare problemen. En die problemen zouden tot heftige emotionele uitbarstingen moeten leiden – en bij mensen die hun gevoelens niet beheersen gaat het dan liefst over de lagere klassen. Verismo.

 

De wedstrijd werd gewonnen door Pietro Mascagni met zijn Cavalleria Rusticana. Sonzogno bracht die opera uit in 1890 en het werd onmiddellijk een succes. De setting: een eenvoudig dorpje op Sicilië, bevolkt door simpele mensen. De thema’s: liefde, verraad, eerwraak. Het publiek vond het prachtig en nog steeds wordt overal in Italië met pasen Cavalleria Rusticana opgevoerd van vanwege het prachtige paaskoor.

 

Zo’n succes smaakt naar meer en Sonzogno vroeg Leoncavallo ook zo’n korte opera te schrijven. Die ging graag op de uitnodiging in. Inspiratie vond hij in een berichtje in de krant over een moord op een binnenschip. Liefde en eerwraak. Maar Leoncavallo wilde nog meer: hij wilde zijn opera diepgang meegeven door er een verhandeling aan te koppelen over realisme van gevoelens in een theatersetting. Een discussie teweeg brengen over het verismo. Zijn de emoties die overgebracht worden via het toneel een representatie of worden ze authentiek door het inlevingsvermogen van de acteurs?

 

En daarin ligt precies de orginaliteit van dit werk. Om ons aan het denken te zetten creëert Leoncavallo de setting van het stuk in een stuk. Een droste-effect stuk. In de proloog legt Tonio de bedoeling van de auteur uit: ‘Ik ben de Proloog. Omdat de auteur nogmaals de oude maskers ten tonele voert, wil hij deels ook de oude gebruiken doen herleven en stuurt hij mij opnieuw naar u toe. Maar niet om zoals eertijds te zeggen: ‘de tranen die wij plengen, zijn geveinsd! Schrikt u niet

van onze smarten en kwellingen!’ Nee, nee: de auteur heeft juist getracht u een greep uit het leven te schilderen’.

 

Het stuk komt in 1892 uit wordt een daverend succes en tot de dag van vandaag staat het op de planken. Al was het maar omdat iedere tenor wel een keer ‘Vesti la giubba’ wil zingen, met die dramatische uithalen: Pagliacci, pagliacci. Heerlijk.

 

Bij Opera Thuis online kijken we naar een oudje met Placido Domingo als de treurige clown. Vooral gekozen om de prachtige vormgeving van Zeffirelli waardoor je je meteen helemaal in Italië waant.

 

 Pagliacci (1982 film) - Wikipedia

 

De rolverdeling:

 

Canio Plácido Domingo

Nedda Teresa Stratas

Tonio Juan Pons

Peppe Florindo Andreolli

Silvio Alberto Rinaldi

Un contadino Alfredo Pistone

Un altro contadino Ivan del Manto

 

 

 

Synopsis

 

Proloog

 

De Proloog verschijnt op het podium en waarschuwt dat wat we gaan zien en horen een poging is om afstand te nemen van de traditionele manier van presenteren van opera’s.

 

Pagliacci

Een rondreizend toneelgezelschap onder leiding van Canio arriveert en wordt begroet door een enthousiast publiek dat hoopt hen te kunnen zien spelen later die avond. Achter de schermen wijst Nedda, de vrouw van Canio, de acteur Tonio, die verliefd op haar is, opnieuw af. Woedend zweert Tonio dat hij wraak zal nemen. Hij luistert Nedda af, die haar geliefd Silvio belooft dat ze de theatergroep zal verlaten na de voorstelling van die avond en met hem zal weglopen. Tonio waarschuwt Canio. Hij verrast het koppel, maar Silvio slaagt er in weg te lopen. Wanneer Canio Nedda bedreigt, als ze weigert de naam van haar geliefde bekend te maken, komen Tonio en Peppe, een andere acteur ertussen. Canio moet zich voorbereiden op zijn rol als bedrogen echtgenoot, een rol die hij nu ook in het echte leven vervult.

 

Het publiek, waaronder Silvio arriveert en de komedie begint. Nedda speelt de rol van Colombina die haar nietsvermoedende echtgenoot Pagliaccio (Canio) bedriegt met de mooie Arlecchino (Peppe), terwijl de dwaze knecht Taddeo (Tonio) wordt bespot om zijn pogingen om Colombina te verleiden. De handeling op het toneel en het echte leven weerspiegelen elkaar steeds meer, tot Canio vergeet welke rol hij speelt en eerst zijn vrouw en dan haar geliefde neersteekt. De komedie

is afgelopen.