Eduard Wakker is gepensioneerd journalist en weduwnaar. Hij woont in een appartementencomplex voor 65-plussers. Hij was ooit bijna eindredacteur, maar kon niet tegen ruzie, onvermijdelijk te ontstaan na het redigeren van artikelen van collega’s.. . Eduard deelt in “Stappen tellen” ook zijn encyclopedische kennis over voetbal, voetballers, wielerfeiten en politieke historie. Twittert dagelijks. Eduard telt samen met zijn vriend Wally de dagelijkse stappen met hun smartphone, om de gezonde inspanningen te monitoren en daarmee de onvermijdelijke ouderdom te vertragen.

In tien taferelen uit het Noordelijk heden worden de wederwaardigheden in het ouderendorp van Eduard en Wally beschreven. Tussendoor lezen we scherpe ingezonden e-mails aan de VPRO en de Volkskrant en Amazon over ‘laatste aanbiedingen… profiteer nu!”. Intrigerende kapstokken voor onder andere de herinneringen aan zijn overleden vrouw Lieke.

Daartussen beschrijven negen flash backs de wederwaardigheden in de vakantiebestemming Castelpietro, een pittoresk dorpje in midden-Italië. Alhier is een vast bont gezelschap van Nederlandse toeristen en locals met elkaar verwikkeld in culturele, gastronomische en erotische activiteiten. De brandstof: veel rode wijn, broodjes porchetta & Peroni-biertjes.

Rode draad in “Stappen tellen “ is het recupereren en opkrabbelen van Eduard na het overlijden van Lieke. Met buurman Wally slaat Eduard zich dapper door commissievergaderingen met zijn buren over het hiernamaals en lichamelijk ongemak. Met het zuidelijk verleden worden de jeugdherinneringen gekoesterd. Ook dat past bij het omgaan met de ouderdom van Eduard.

Het colofon meldt dat “overeenkomsten met bestaande personen berusten op toeval. Tenzij iemand, bijvoorbeeld Frank Zappa wordt genoemd, dan gaat het over Frank Zappa”. Henk Spaan schrijft hiermee geen autobiografie, maar een roman met fictieve personages. Het is een lichte vermomming, want de herkenbaarheid van de auteur en de TV-persoonlijkheid in “Stappen tellen”   is toch wel onmiskenbaar. “Stappen tellen” is elegant geconstrueerd als tweeledige dagboekroman , leest vlot en boeit tot het eind. De verhaallijn die begon als een zwembadaffaire woekert onderhuids als een “erotische whodunnit”. Het slot laat een klif.

Al met al is “Stappen Tellen” vlot geschreven en te lezen, vermakelijk en hilarisch.

Saillant vond ik de gecombineerde analyse van “Ich bin ein Berliner” en “I have a dream”. Volgens Eduard de slaghoedjes voor twee dramatische moorden. Het is daarmee wellicht niet ondenkbaar dat de schrijver zich in zijn volgende boek tot ons zal richten met de woorden: “Wij Akropoli…  

Ik zie uit naar Stappen Tellen deel 2. Hoe zal het gaan met Wally en welke rol speelt Marietje nog later? Hup Henk! Blijf Wakker!

De oplage van Stappen Tellen is 4000. Het boek is bijna uitverkocht.
Haast u naar de IJburger Boekhandel.

BK/A-polis/14 11 2021