Hij woonde nog niet zo lang bij ons in de Akropolistoren.
Toen er een vacature was in de torenkamercommissie meldde hij zich aan.Wij waren blij met hem. Hij was vrolijk en open en bereid taken op zich te nemen.
Onverwacht kwam hij met het bericht dat hij moest stoppen wegens ziekte. We deden er luchtig over. Het is maar tijdelijk, als je beter bent kom je terug.
Hij bleef ons open en eerlijk op de hoogte houden hoe het met hem ging. Daar werden we niet vrolijker van, maar we hielden de moed er in.
Helaas mocht het niet zo zijn. Tenslotte moesten hij en wij erkennen dat het op was. Hij droeg het zo moedig en optimistisch maar het mocht niet zo zijn.
Het was troostend om te zien dat zoveel bewoners op zo korte termijn naar buiten kwamen om het verdriet te delen.
Dini Eekhuis